"Hvers vegna ákæra konur karla fyrir kynferðisbrot? -Auðvitað liggur beint við, að halda að um raunverulega sök sé að ræða. - En það þarf þó ekki að vera. Það er vel þekkt staðreynd, að stundum ljúga konur í slíkum málum, og hefi ég persónulega orðið fyrir slíku - . Ég las einhvers staðar, að það væri algengt í Bandaríkjunum, að konur heimtuðu peninga af karlmönnum og hótuðu, ef þeir létu þær ekki fá þá, að rífa föt sín og öskra á hjálp og segja, að þeir ætluðu að nauðga þeim. Á sama stað las ég, að aðrar ástæður þess, að konur kærðu karlmenn þannig ranglega, væru t.d. von um peninga, öfund, afbrýðissemi, hatur, hefnd eða löngun til þess að komast í sviðsljósið.
Ég varð fljótt var við það, að Mývetningar teldu hina síast nefndu ástæðu nokkuð áberandi í þessum málum. Um Sigríði Pálínu skal ég ekkert segja - en henni hefir þó sannarlega tekist að komast í sviðsljósið. Og nú virðast ýmsar fleiri konur melda sig - hvort sem það er nú af löngun til þess að fá bita af kökunni?
Það er athyglisvert, hvað Ólafur, þessi stóri og glæsilegi maður virðist hafa verið klaufskur í þessum málum. Árangurslausar tilraunir við ótal konur - og meira að segja ekki svo eftirsóknarverðar, að manni sýnist."
Þennan vibba skrifar háttvirtur prestur séra Örn Friðriksson í MAÍ 2011
|
„Ákveðin viðurkenning“ |
| Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt | |
RSS
daliaa
fullvalda
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.